اهداف
بررسی: همواره باید حکمی روشن و صریح درباره هدفهای بررسی در دست باشد. در غیر این
صورت با افزایش حجم کار و جزئیات دیگر نمونه گیری ، تصمیمهایی اتخاذ میشوند که با
اصل اهداف هماهنگی ندارند.
جامعه مورد نمونه گیری: جامعهای که
نمونه از آن میگیریم، باید دقیقا تعریف شود. جامعهای که از آن نمونه میگیریم
باید منطبق بر جامعه هدف باشد یعنی جامعهای که میخواهیم درباره آن کسب اطلاع
کنیم.
جمع آوری دادهها: لازم است تحقیق
کنیم که تمام دادهها به اهداف بررسی مربوط اند وهیچ داده اساسی از قلم نیفتاده
است.
درجه دقت مطلوب: نتایج یک بررسی نمونهای
همیشه با عدم حتمیت همراه است، زیرا اولا نسبتی از جامعه مورد اندازه گیری قرار
گرفته است و ثانیا اندازه گیریها همیشه با خطا همراهاند. میزان این عدم دقت را
میتوان با نمونههای بزرگتر و با استفاده از وسایل اندازه گیری دقیقتر تقلیل داد.
روش اندازه گیری: در جامعه ، برای
اندازه گیری واحدهای نمونه ، انتخاب ابزار اندازه گیری و روش اندازه گیری واجد
اهمیت است.
چارچوب: قبل از انتخاب نمونه جامعه را
باید به بخشهایی تقسیم کرد. این بخشها را واحدهای نمونه گیری یا فقط واحدها مینامند.
انتخاب نمونه: حال طرحهای متعددی وجود
دارند که میتوان با آنها نمونه را انتخاب کرد. برای هر طرحی و با توجه به درجه
دقت مورد نیاز در برآوردها باید حجم خاصی از نمونه را مشخص نمود.
پیش آزمون: تجربه نشان داده است که
قبل از انجام نمونه گیری نهایی ، امتحان کارایی پرسشنامه و یا روشهای مورد نظر با
مقیاسی کوچک بسیار مفید است.
آموزش آمارگران: در بررسیهای جامع
نمونهای ، اغلب با مسائل خاص حرفهای مواجهیم. لذا آمارگران باید قبلا درباره هدف
نمونه گیری و روشهای نمونه گیری و جمع آوری دادهها و سایر خط مشیها آموزش ببینند.
تلخیص و تحلیل دادهها: اولین مرحله ،
آماده کردن پرسشنامههای تکمیل شده برای انتقال دادهها به ماشین است.
اطلاعات حاصل برای بررسیهای آتی: هر
نمونهای که از جامعه گرفته میشود بالقوه راهنمایی برای اصلاح نمونه گیریهای بعدی
است.