هر
چه حجم یا اندازه نمونه بزرگتر باشد میزان اشتباهات در نتیجه گیری کم می شود و خطای
نمونه گیری کاهش می یابد وقابلیت تعمیم پذیری تحقیق ارتقا می یابد .بر عکس هر چه
تعداد نمونه محدود باشد مقدار اشتباهات زیادتر است٬ بنابر این زمانی که محقق سطح
بالاتری از اطمینان یا معنی دار بودن آماری را ملاک ارزیابی اطلاعات تحقیق خود
قرار میدهد لازم است حجم نمونه او بزرگتر انتخاب شود.
لذا اگر هر عضو در جامعه مادر دقیقا
مشابه عضو دیگر باشد آنگاه انتخاب نمونه ای با حجم یک عضو هم کافی است. حجم نمونه
باید به اندازه ای باشد که نتایج حاصل عینا با نتایج همان مطالعه در جامعه ای که
نمونه از آن انتخاب شده است برابر باشد.